Vandaag kreeg ik te horen dat iemand uit mijn deeltijdgroep (ik volg cursussen/dagbesteding bij GGZ) zelfmoord heeft gepleegd.
In eerste instantie dacht ik shit... Ik sprak m van de week nog. Ik wist dat hij ook over de dood nadacht en laten we eerlijk zijn, bijna iedereen die is aangesloten bij deze groep heeft suïcidale gedachten, maar dan nog steeds. Erover praten is een ding, maar er geconfronteerd mee worden tho... Ergens denk ik ook van dat had ik kunnen zijn. Het heeft niet veel gescheeld of ik was er niet meer afgelopen week. Dan zou het mijn zus zijn die te horen zou hebben gekregen dat ik er niet meer was.
Dat besef vind ik eng. Eng in de zin van dan ben ik er niet. Ik ben dan POOF, weg. Of nuja eng is niet het juiste woord. Eerder eng of bang voor het onbekende. Ik denk eerder raar. Raar om te beseffen dat ik er ineens niet meer ben. Het is een dubbel gevoel. Ergens een gevoel van opluchting? Raar om te zeggen want hoe kan ik nu al weten dat ik opgelucht ben wanneer ik er niet meer ben? Verdriet gecombineerd met hypocrisie herken ik hierin ook terug. Verdriet om het feit dat hij er niet meer is. Niet dat ik echt close met hem was, maar ik zal hem zeker missen als persoon, als aanwezigheid in de groep. Tegelijkertijd voel ik mij hypocriet omdat ik denk van shit... He actually did it. Het klinkt cliché: er waren mensen die om hem gaven, hem sws zouden missen en hem wel de moeite waard vonden. So why? En dan denk ik weer van Maris, je weet dondersgoed waarom. Jij hebt al die dingen ook maar tijdens je crisismomenten is het voor jou niet genoeg. Als je op dat moment dan ook niet kan inzien dat je die dingen hebt dan ben je nog verder van huis. Heel dat ding zit tussen je oren en gaat er op dat moment ook niet uit.
Het is zo raar om te beseffen dat hij er niet meer is. Ik voel mij op dit moment niet getriggerd om mezelf wat aan te doen, maar ik voel mij wat down. Vroeger zou ik zeggen dat ik wilde dat ik iets voor hem kan doen. Nu denk ik bij mezelf ik ben damaged goods, wat zou ik voor hem kunnen betekenen? Dus het enige wat ik nu kan doen is hopen dat hij weer met zijn vrouw kan zijn en alsnog daarboven de kans krijgt om daar hun huis op te knappen. Het gaat je goed bro 💪🏿
Reactie plaatsen
Reacties