Mijn moeder en tante hadden het net over kleren die mijn moeder had achtergelaten in Suriname.
Ze gaf aan dat ze onze kleren moest weggeven. Terwijl ze het erover hadden moest ik ineens denken aan mijn eerste witte Nikes die ik had gehaald en moest achterlaten in Suriname voor de lievelingsneefje van mijn moeder. Ik was toen volgensmij 12. Mijn moeder gaf aan dat ze nieuwe voor mij zou kopen maar dat wilde ik niet. Ik wilde geen nieuwe schoenen, maar mijn eigen schoenen.
Anwyho, terwijl ik daaraan dacht kreeg ik flashbacks naar een andere nare herinnering. Een herinnering die ik lang heb geprobeerd weg te stoppen. Toen ik ongeveer 6/7? Was ben ik aangerand door een buurjongen. Het was aan de overkant van het huis van mijn oma. Ik weet nog dat ik altijd speelde met dat buurmeisje aan de overkant omdat ze ongeveer van mijn leeftijd was. Haar broer was ouder, volgensmij een jaar of 17. Ik weet niet meer hoe, maar ik was alleen bij hun thuis. Het is allemaal vaag, maar wat ik zeker weet was dat dat mijn eerste kus was. Kus en volgensmij nog meer. Ik weet nog dat ik tijdens de heenweg in het vliegtuig de random gedachte had dat ik nooit meer hetzelfde zou zijn. Het is eng hoe de meeste gedachtes/voorspellingen van mij uitkomen.
Fast Forward naar een paar jaren geleden. Dat buurmeisje van al die jaren geleden had mij een bericht gestuurd om te vragen hoe het met mij ging. Ze gaf aan dat zij al een dochter had en vroeg of ik al kinderen had. Ik weet niet wat mij bezielde maar ik vroeg naar haar broer. Ze gaf aan dat het wel ging, maar dat hij was aangegeven omdat hij een nichtje had misbruikt. Uiteindelijk had hij dat achter zich gelaten en was hij nu closer dan ooit met zijn jonge kinderen en nichtjes en neefjes. Ik kreeg kippenvel en werd misselijk. Het duurde niet lang en ik gaf over.
Reactie plaatsen
Reacties