Remember when I said dat ik een soort van aansluiting heb gevonden bij mijn klas? Yeah nope.
Blijkbaar moet diegene nu stoppen vanwege een, als je het aan mij vraagt, fucked up reden van school. Een situatie die de school zelf heeft gecreëerd waarbij de uitkomst zowiezo niet in het voordeel lag van diegene. Kortom, gedoemd te mislukken. Ik ben vrij positief als het om anderen gaat, maar dit was als je het aan mij vraagt een vieze streek. Genaaid worden zonder benefits of te worden betaald.
Verder slaap ik nog steeds klote, maar gelukkig word ik niet meer wakker in paniek. Ik merk wel dat ik meer verwondingen krijg op mijn lichaam. Ik heb net bijvoorbeeld mijn voet opengehaald aan de standaard van een plant. In my defense tho, ik stoot/verwond mij vaak alleen aan dingen die zijn verplaatst. Als alles op zn plek stond dan zouden er geen problemen zijn voor mij. Anwyho dit was een trigger voor mij omdat ik mezelf onbewust heb opengehaald. De drang om mezelf wat aan te doen heb ik nog niet, maar het is wel aan het lurken in the background.
Waarschijnlijk is de drang nog niet heftig omdat ik de laatste tijd weer wakker word/ga slapen(hele dag eigenlijk) met heftige spierpijnen. Pijn is voor mij fijn. Niet alleen is het een middel om mezelf te straffen, maar ook een teken dat ik nog leef en iets voel waar ik controle over heb. Hoofdpijn heb ik nog steeds, alleen voel ik het minder snel aankomen totdat het te laat is. Ik vermoed dat dat komt door mijn pijngrens. Ik weet dat mijn pijngrens vrij hoog is, alleen lijkt het dat ik na mijn ziekte sommige signalen te laat krijg of dat mijn lichaam denkt van peace I'm out, let's shut down now cos I've had enough of this shit.
Voorbeeld: "Ik heb met een glasscherf in mijn voet een kwartier gelopen".
Famous last words of a blissfully unaware idiot
Ik voelde een prikkeling, maar had er niet veel aandacht aan besteed omdat het niet pijn pijn deed. Het was te doen. Probleem begon pas toen mijn voet ineens nat werd :) Uiteindelijk heb ik de scherf eruit kunnen halen (met enige moeite cos spierpijn en jezelf voorover moet buigen om je voet te kunnen bekijken is niet de beste combo). Het was gelukt. Heb ik iets tegen mijn ouders gezegd? Nee. Waarom niet? Omdat ik weet dat ik niet de rust zou krijgen die ik op dat moment nodig zou hebben. Ontneem ik hierdoor de kans dat zij misschien anders kunnen reageren? Ja, alleen nu is het mijn tijd. Ik ben het zat om rekening te houden. Ik wil gewoon mijn eigen ding doen. Ik, ik, ik en de rest kan stikken :) Ik ben nu op die Remy alleen op de wereld dingen.
Reactie plaatsen
Reacties