I haven't been myself lately bij mijn tante. Sinds dat uiengedoe van laatst rot ik langer weg in bed en eet ik bijna tot helemaal naar meer.Koken doe ik al helemaal niet en haar eten weiger ik aan te raken vanwege mijn butthurt ego en omdat ik haar woorden on loop blijf horen in mijn hoofd.
Ik weet nog dat ik een keer erover had hoe dingen anders zijn in Suriname voor hem. Als hij een klote dag heeft kan hij besluiten niet naar werk te gaan, zijn speakers uit het raam te hangen, volume op 100 en niemand zegt wat. Das een ander verhaal in Nederland. Direct zou politie worden gebeld 😒
Al moet ik zeggen dat het anders is hier in Tilburg. Terwijl ik dit typ ben ik sinds een uur of 1 mijn muziek aan het pompen en niemand zegt wat. Het is nu al bijna 5 uur en ik rot nog steeds weg in mijn bed. Ben ik gedoucht? Nee. Heb ik gegeten? Nee. Is iemand mij komen checken? Ofc not. So aan de ene kant is dit zowel een voor- als nadeel van het wonen hier in Tilburg. Ik merk dat ze zich schuldig voelt. Sinds dat ik gisteren ben teruggekomen heeft ze gingen gemaakt die ik voornamelijk lust. Heb ik het aangeraakt? Nee. Je zei dat ik te groot was toch? Je zei dat ik niet als een sapi moest gedragen en normaal moest doen? Aight. Ik creeper liever dan dat ik je eten eet. Fuck die shit, ik wil niet zeggen stik in je eten, maar eerder hou het maar. Er komen toch genoeg mensen langs aan wie je eten kan geven dus schuldig voel ik mij niet. Wanneer ik ook maar de drang heb om ernaar te kijken hoor ik je stem in mijn achterhoofd en loop ik door.
Was het het waard om zo tekeer tegen mij te gaan? Aangezien mijn ouders mij hebben opgevoed als een decent human being geef je ik je alles wat zij mij meegeven voor jou of haal ik je shit voor je en ga ik mee naar ziekenhuisafspraken. Verwacht alleen niet dat we weer samen film zullen kijken of spelletjes spelen. Er is bezoek? Couldn't care less. Ik ga ook niet de moeite doen om mijn sadness te verbergen, ik zeg gewoon niet nu/een andere keer of ik rot zowat heel de dag weg tot in de avond. Ik ben een vampier geworden. Ondanks dat blijft een gedeelte uitkijken naar spelletjes die je zou kunnen spelen voor je motoriek/geheugen of films die je leuk zou vinden. Het irriteert mij gedeeltelijk dat ik dit niet kan uitzetten but oh well.
Reactie plaatsen
Reacties