Blijkbaar is er een gewoonte onder de Javanen en Hindoestanen van de oude garde dat het gewoonlijk is om kinderen symbolisch weg te geven/verkopen wanneer je kind vanaf kleins af aan vaak ziek is. Niet voor duizenden, maar symbolisch een muntje.
Het wordt gedaan om het boze oog weg te halen (cos de achterliggende gedachte is dat het kind vaak ziek is vanwege een boze oog). Vaak wanneer deze kinderen worden verkocht/weggegeven, gaat het beter. Wat ik hierover moet vinden ben ik nog niet over uit. Vooral omdat ik mijn geloof ben verloren.
Anywho, mijn ouders zijn recentelijk naar Mekka geweest en tijdens deze reis heeft een van hun reisgenoten aangeboden om mij te "kopen", omdat (letterlijk mijn moeders woorden:) ik altijd ziekelijk ben geweest. Heel de grap is dat ik ben verkocht aan iemand die Fausia heet. Waarom vraag je je misschien af? Tijdens mijn pray away the gay sessie werd er gezegd dat ik bezeten was door Fausia. De naam van de demoon was Fausia of ene Fausia van school/werk/stage/mijn vriendenkring wilde een relatie met mij aangaan maar mijn vader stond in de weg en daarom haat ik hem. Het laat allemaal een zure nasmaak achter, omdat mijn eigen moeder mij heeft weggegeven voor een 1 riyal (Saoedi-Arabische riyal). Een van de regels is dat je je kind alleen mag weggeven voor muntgeld, geen papiergeld. Andere regel is dat degene die het kind koopt/krijgt geen kinderen mag hebben verloren zoals een miskraam.
Om eerlijk te zijn weet ik niet wat ik ervan moet denken. Ik ben nu twee keren bij hun thuis geweest, waarvan ik de eerste keer zo onwel werd dat ik een blackout had. Ik gaf zoveel over dat ik de dagen erna bijna tot geen energie had om mezelf te baden of wat te eten. Ik leefde op 1 halbe cracker per dag en heet water. Mijn tweede bezoek was gisteren. Ik voel mij tot op zekere hoogte op mijn gemak daar. Alleen vraag ik mij af of zij mij wel voor de volle 100% accepteert. Ik ben al te vaak teleurgesteld door mensen die dichtbij mij staan en mij hebben laten vallen. Aan de ene kant wil ik ook niet meer de moeite doen om tijd en energie erin te investeren vanwege mijn vertekend beeld over het geloof. Je koopt/geeft een kind voor het leven, ze gaf ook zelf aan dat ze altijd voor mijn welzijn zal bidden en over mij zou waken, alleen ben ik daar terughoudend in. In hoeverre blijft dit zo totdat zij erachter komt dat ik niet hetero ben, mijn geloof ben verloren, alcohol drink en varkensvlees van tijd tot tijd eet? Ze gaf ook aan dat de deur altijd voor mij openstaat, dat ik altijd welkom ben, alleen vraag ik mij af of mij de toegang wordt ontzegd wanneer ik niet leef volgens hun regels. Ze gaf aan dat wij niet per se close hoeven te zijn, maar dat ze er wel altijd zal zijn. Is dat eigenlijk wel zo? Wat als zij eerder sterft dan ik? Komt mijn "boze oog" dan terug en gaat mijn leven dan nog meer naar de klote? Of wat als ze mij niet meer wilt? Kan ze mij dan teruggeven en word ik dan afgestraft?
Reactie plaatsen
Reacties