Hoe gaat het?

Een simpele vraag met een beladen betekenis op sommige momenten. 

Nadat mijn tante werd overgeplaatst van spoedeisende hulp naar de afdeling, was ik met mijn oom haar kleren gaan ophalen bij het vorige ziekenhuis. Eenmaal daar aangekomen bracht een verpleegster ons naar haar kamer om haar bezittingen op te halen. Onderweg naar de kamer vroeg ze hoe het met mij ging. Ik wist even niet hoe ik moest antwoorden. Ik had een fijn gesprek eerst met haar over hoe ze het vond om daar te werken cos I can be a friendly person if I want to be. Sommige mensen zouden zelfs kunnen zeggen dat ik te vriendelijk ben soms. 

In ieder geval, de verpleegster vroeg mij dus hoe het met mij ging. Ineens liep het gesprek stil. Ik wist niet wat mij bezielde, maar ik besloot de waarheid te vertellen. Ik gaf aan dat ik mij voor nu groot hield voor mijn moeder. De verpleegster legde een hand op mijn schouder en zei dat ze hoopte dat alles goed zou komen. Ook zei ze sterkte. Het leek alsof ze meer wilde zeggen maar ik kon haar gezichtsuitdrukking niet goed peilen. Toen ik samen met mijn oom alle bezittingen van mijn tante had meegenomen stopte die ene verpleegster mij bij de ingang. Wat er toen gebeurde weet ik niet meer. Ik weet alleen dat mijn oom haast had om weg te gaan en dat ik een papier meekreeg van die verpleegster. Wat ik ermee heb gedaan? Geen flauw idee. Misschien heb ik het in een van de tassen gedaan van mijn tante. Misschien is het nu allang al gewassen en vervaagd. Stond haar nummer erop of van de afdeling? Waarschijnlijk van de afdeling, want dat andere zou niet zo professioneel zijn. Toch?